Büyüdükçe kirleniyor mu insanoğlu? Ne demeliyiz, nasıl adlandırmalıyız bu durumu? Hani derler ya hep ‘Akıl yaşta değil baştadır’ aynen öyle. Yaş aldıkça akıllandığını düşünen insanlar sütün kaymağının o yumuşacık, zar gibi yapısının ağzımda bıraktığı hissiyat gibi midemi bulandırıyor. Üzerinden hoyratça geçen yıllar empati yeteneğini güçlendireceğine, zamanla keskin köşelerini yontacağına sanki sarp kayalıkları döven deniz yüzünden açılan o tırmık tırmık, rende gibi yüzeye çeviriyor artık herkesi. Nazik, sevecen, kibar birkaç tavır hayal oluyor. Tam olarak beklentim ne bu büyük (!) insanlardan bilemiyorum. Öyle beni mutlu edecek davranışlar listesi de sıralayamam fakat bunun olgunlaşmak olmadığı kanaatindeyim. Ben zamana karşı haykırıp ‘Büyümek İstemiyorum’ diyenlerdenim. Hep çocukluğumun merhametini taşıyamaz mıyım? İnsanlara ölesiye bir şüpheyle bakmadığım, darılmadığım, her şeyden zevk aldığım, etrafıma neşe saçarak ortalıklarda dolandığım yaşımda kalamaz mıyım?
Canım benim, kimler üzdü seni böyle ? Ama akıl yaşta değil baştadır, bu doğru. Çünkü bazen küçücük bir çocuk yaşından daha akıllı davranabiliyor. Zaten Insanlar da yaşlandıkça küçülüyor , hem bedenen hem de zihnen.
BeğenLiked by 1 kişi
Kimse üzmedi aslında bunu baya önceden yazmıştım 🙈 ayrıca çok teşekkür ederim sen yazana kadar orada yaptığım hatayı fark etmemiştim söylemek istediğimin tam tersini yazmışım yazının üstünde oynayınca😪 şimdi sayende düzelttim 🙆🏻♀️ zaten öyle düşünüyordum hep akıl yaşta değil başta ve bunun aksini kabul edemiyorum 🖐🏻
BeğenBeğen
En güzeli ne biliyor musun sıfır beklenti ve saçmalayan bu insanlardan olabildiğine mesafe koymak
BeğenLiked by 1 kişi
İçindeki çocuğu öldürmediğin sürece aynı yaşta kalmış sayılırsın.👍😊
BeğenLiked by 1 kişi
Sanırım bu gerçek, umarım bundan yıllar sonra da içimdeki küçük kızı dinleyebilirim hep 💕 içimdeki çocuk asla büyümeyecek ve ölmeyecek 🍀
BeğenLiked by 1 kişi