İçinden geçtiğimiz şu dönemde bir şeyler yazmak bana iyi gelecek biliyorum. Hep geldiği gibi…
Benim öyle vaktinizi şöyle değerlendirin, içinize dönün, sağlıklı beslenin tarzında önerilerim olamaz. Çünkü kendi salıvermişliğimde bu tarz büyük(!) cümleler işe yaramadı, yaramaz. Sen ne yaptın peki? derseniz. İlk yaptığım şey korkuya kapılmaktı sanırım, biraz umutsuzluk bolca hüzünle beraber. Olayın bu dramatik yönü kendi seyrinde ilerlerken bir bakmışsın kabulleniyorsun bu yeni oluşumu. Tabi sosyal medyayı takipte kaldığın sürece bunun zor olduğu da bir gerçek.
Sosyal mesafe, kişisel karantina, izolasyon derken evden hatta odamdan çıkmaz oldum. En nihayetinde üç koca hafta sonunda biraz kendimi, biraz aklımı toparlayacak cesaretim oldu…
NAPIYORSUN?
TÜM BUNLAR GEÇTİĞİNDE NE OLMASINI BEKLİYORSUN?
Evet kendime verdiğim cevaplar belki gerçekçi olmayacak, belki tam tersi olacak ya da tam da tahmin ettiğim çizgide ilerleyecek her şey. Olasılıklarla dolu bir dönem bu ve ilk kabul etmemiz gereken şey bu sanırım.
Kabullendikten sonra daha kolay ilerleyecek yeni hayat durumumuz.
**Evden çalışmak sanırım hayalini kurduğum yegane şeylerden biriydi ve bu pandemic dönemde aslında benim için çokta uygun olmadığının farkına vardım mesela ( her çalan telefon, her gelen maile kalp krizi eşliğinde bakmak bana biraz fazla geldi 🙂 ). Belki hep içimde kalacak bir şeyi deneyimleyerek hayallerim listesinden çabucak çıkarmış oldum.
**Yoğunluktan evde hiç vakit geçirememekten yakınmaya başlamıştım son zamanlar ve ciddi bir dinlenme ihtiyacı içindeydim. Eminim benimle aynı durumda olan çok kişi vardır. Bu bizim gibiler için bulunmaz bir nimet aslında.
**Kitaplarım, filmlerim, dizilerim… Fırsat bulup kendimi veremediğim her şeye geri dönüşüm mükemmel oldu. Yağmurlu bir havada bir fincan sıcak içecekle kitabımın başına oturmak benim için nasıl bir lüksmüş (!). Kendimden bu zamanları çaldığım için üzgünüm aslında. Bu da bana güzel derslerden biri oldu 🙂 .
Okuduğum bir kitap: Halaza-Hatice Kocabay
Beğendiğim bir film: The Platform (imdb:6.8/10)
Çok sevdiğim bir dizi: After Life (imdb:8.4/10)
**Arkadaşlarım, canlarım… Görüntülü konuşma imkanı olduğu için kendimi şanslı hissettiğim ve konuşacak vakti yaratamadığım dostlarıma ulaşma fırsatım olduğu için de minnettarım bu döneme… Kendi kendime çıkardığım ikinci ders sevdiklerine zaman ayırmanın önemi oldu.
**Yemek yapmak, resim yapmak, yazı yazmak… Hepsi ayrı ayrı vakit değerlendirme görevini başarıyla sürdürürken sevdiklerime ikram edeceğim bir tabak lezzet veya bir tablo ise bu işin en güzel kazanımı oldu. Özellikle yağlı boya tablo yapmayı nasıl özlemiş olduğuma inanamadım en son 8. sınıfta yapmıştım herhalde böyle bir şey.
**Sportif faaliyetler… Açıkça söylemek gerekirse spor salonu üyeliğim daha yeni bitmişti 🙂 sevgili kuzenim Yudu ve eşi Uğur olmasa hayatta da kalkıp spor falan yapmazdım. Bütün gün ye iç yat modunda hayatımı karartırdım :p . Onların bir nevi sosyal sorumluluk alarak evlerinde, kendi izolasyon alanlarında verdiği ücretsiz online derslere katılarak (haftada 3 kere sabah 10.30 civarı) en azından vücuduma yararı olacak, bu dönem geçince ağlamamı engelleyecek bir şeyler yapıyorum. Belki bu derslere katılmak istersiniz diye canlı yayın yaptıkları Instagram hesabını (https://www.instagram.com/ugrtrn/) buraya bırakıyorum 🙂 .
Bu dönemin mümkün olduğunca beden ve ruh sağlığımızı koruyarak kendimize artı değerler yaratabileceğimiz şekilde gelip geçmesini diliyorum hepiniz gibi. Olabildiğince sakin ve evde kalarak tabii…
….Her fırtına sonrası açan güneş gibi bu günlerimizin de sonu aydınlığa kavuşsun. Yine güzel günlerde sokaklarda yankılansın kahkahalarımız…
Little Hope 4 Us 
Canımın içi neguzel bir tablo o öyle. Milenaya mektuplari bitirince anlatirsin bana, merak ettigim bir kitap.
BeğenBeğen
Teşekkürler 🥰🥰 bitirince konuşuruz tabiii 🐣
BeğenBeğen